Wie zijn de vergeten slachtoffers van de Oekraïne-oorlog? Nou? U mag drie keer raden. Fout. Fout. En… alweer fout! Het juiste antwoord: de huisdieren aldaar.

Men neme een wandje van bordkarton. Voeg daar één tafel, een paar stoelen en twintig krukjes voor het publiek aan toe, en klaar is Kees. Talkshows zijn helemaal van deze tijd: niet alleen goedkope tv, maar bovenal ook luie tv.

Online is niets meer echt. Neem nu je eigen updates op sociale media. Het heeft nauwelijks nog iets van doen met wie je werkelijk bent. Je post enkel datgene wat clicks genereert. Welbeschouwd censureer je dus je eigen leven.

Kijk, daar hebben we Oleg. Oleg is soldaat. Of beter gezegd: wás. Je zou zijn asgrauwe gezicht moeten zien, vlak voordat de lijkzak voorgoed werd dichtgeritst. Een 19-jarige jongen met een snorretje van dons. Nog nooit verliefd geweest. Hij had plannen, een toekomst. Studeren en later misschien wel trouwen.

Vraag me niet hoe, maar via-via kreeg ik de transcriptie in handen van een chat die koning Willem-Alexander voerde met de kunstmatig intelligente chatbot ChatGPT.

December, dus je kunt er de klok op gelijkzetten. Journalisten gaan problemen aankaarten die er niet zijn. Als er ’s nachts een keer vorst aan de grond is, bespreken ze subiet de kans op “extreme vrieskou” en wordt de vraag opgeworpen: “Komt er een Hollandse horrorwinter?”

Excuses maken? Sorry zeggen? Geen enkel probleem! Wij Nederlanders verontschuldigen ons voor zo’n beetje alles. Een chagrijnig “sorry, mag ik er even langs?” in een overvolle supermarkt. Of op Twitter: “Sorry hoor, maar dan ben je dus gewoon een paardenlul.” Dat is hoe wij Nederlanders het doen. Iedereen zegt sorry, maar niemand heeft spijt.