
We leven terwijl de dagen sterven
Wees eerlijk. Het overgrote deel van het werk dat hoogopgeleiden doen, is compleet zinloos.
Wees eerlijk. Het overgrote deel van het werk dat hoogopgeleiden doen, is compleet zinloos.
"Daar, dat is hem. Hij ja, want je hebt ook al die anderen. Maar nu wil ik het even over hem hebben. Kijk maar eens goed, want zijn partij is verantwoordelijk voor alle ellende waar we nu in zitten. Vreselijk!"
"Wat ik vind en wil, dat is wat normale mensen vinden en willen. Burgers met gezond verstand. Realisten! Maar zo steekt u niet in elkaar. Met uw lockdown. En uw klimaathoax."
Vroeger was het weerbericht het enige nieuwsitem waarin gespeculeerd werd over de dag van (over)morgen. Maar dat is allang niet meer zo.
Voor mij hoort bij een “positieve klantervaring” toch altijd een babbeltje. Dus spreek ik een vakkenvuller aan. Op de groenteafdeling. “Ja,” zeg ik vanuit het niets, al wijzende, “dat zijn inderdaad winterpenen. Maar niet de winterpenen die ik zoek.”
De eerste week van 2021, al is het verschil met afgelopen jaar nauwelijks merkbaar. Het leven wemelt nog steeds van de kleine gruwelen en grote onvolkomenheden. En intussen moet je het ook dit jaar maar weer zien te rooien.
Geen oudejaarsconference dit jaar? Who cares. Er is sowieso geen Nederlandstalig equivalent van Louis CK. Wie kent de Amerikaan nog, volgens velen misschien wel de beste komiek ter wereld?
Leven we in onzekere tijden? Mijn God, wat een cliché. De mensheid leeft al 200.000 jaar in onzekere tijden.
Ja, jongens en meisjes, ik behoor tot de generatie die zonder internet opgroeide. De jaren dat hoogopgeleiden inderdaad nog achter een bureau zaten met daarop enkele een bakelieten telefoon en een stapel paperassen.
Er is nauwelijks nog verschil tussen media en sociale media. Kijk de websites van kranten er maar op na. Kwaliteit heeft plaats gemaakt voor kwantiteit. Elke dag zoveel mogelijk nieuwsberichten de wereld in pompen, daar draait het tegenwoordig om.