Hoera, mee met de hype. Ik stap over. Een iMac moet het worden. En dan maar meteen het 24 inch model. Wat ziet zo’n ding er geil uit! Je zou er bijna een stijve plasser van krijgen. Eerlijk gezegd heeft Apple me nooit echt getrokken, al was het maar vanwege de flauwe filmpjes en de geintjes die uiteindelijk (net goed!) als een boemerang werken. Of nog erger: al die duizenden Apple-lemmingen die op internetfora elk kritisch postje over de computergigant uit Californië wegwuiven. Bah.
Maar nood breekt wet. Ik heb een nieuwe pc nodig en ik wil niets van Vista weten. Bovendien: Leopard, het nieuwe OS van Apple, ziet er wel héél gelikt uit. En je kunt tegenwoordig probleemloos Windows XP op een Apple draaien, mocht je dat willen.
Ik heb mijn jas al bijna aangeschoten om mij in gestrekte draf naar mijn plaatselijke Appelboer te spoeden, wanneer ik iets vreemds op hun website zie. De garantie op een iMac is één jaar. Voor 209 euro extra (319 euro wanneer je een laptop koopt) kun je het AppleCare Protection Plan aanschaffen. Dan heb je drie jaar garantie.
Vreemd. Volgens het Nederlands consumentenrecht, dat tegenwoordig op Europees niveau is geregeld, heb je als consument recht op minimaal 24 maanden garantie op producten gekocht binnen de EU. Afzonderlijke Europese lidstaten kunnen een dergelijke garantietermijn zelfs uitbreiden. Nederland heeft dat gedaan. De verkoper is niet 2 jaar aansprakelijk, maar net zolang als redelijkerwijs mag worden verwacht dat een apparaat deugdelijk functioneert (Artikel 17, lid 2 BW7). Stel dat een harde schijf een te verwachten levensduur heeft van vijf jaar en na vier jaar doet zich een mankement voor, dan is de verkoper hierop volgens het Nederlands consumentenrecht aan te spreken.
Toch maar even mijn Appelboer gemaild: hoe zit het nu met die garantie? Het antwoord is omslachtig geformuleerd. Altijd een veeg teken. Ja, schrijft boer Appel, er kan wel eens iets stuk gaan na bijvoorbeeld anderhalf jaar: “Techniek kan falen, maar dat wil niet zeggen dat het een fout is in de fabricatie. Dat kan ook door het gebruik zijn ontstaan. Maar daar kan dus inderdaad een discussie over ontstaan, omdat iedereen daar weer een andere perceptie heeft. Om jezelf een hele hoop ellende te besparen, is er dus AppleCare.”
Met andere woorden: ‘bewijs maar eens dat een euvel dat na 1 jaar optreedt niet door ondeskundig handelen is veroorzaakt’. Smiecht, dacht ik. Dit is de omgekeerde wereld. De bewijsvoering ligt bij jóú. Steek die iMac maar in je reet.
Verdulleme, heb ik nog geen nieuwe computer. Het kost me de grootst mogelijke moeite begrip op te brengen voor boer Appel, maar ergens is de situatie waarin hij verkeert, wel invoelbaar. Hij doet zaken met het Amerikaanse Apple en die hebben niets te maken met het Europese consumentenrecht. Zij geven één jaar fabrieksgarantie (inderdaad, blijkbaar weinig vertrouwen in hun eigen producten) en daarmee is voor hen de kous af. Resellers in Europa zoeken het maar uit als hun klanten moeilijk doen. Apple doet geen barst voor ze.
Dus wat is de reactie van de Nederlandse Apple-winkelier? Hij schuift dit opgedrongen bedrijfsrisico voor de volle honderd procent door naar zijn klant.
Wat de winkelier hier flikt, is in strijd met de wet. Als consument heb ik namelijk niets te maken met fabrikant Apple wanneer het om garantie gaat. Het is de winkel waarmee ik de koopovereenkomst afsluit en bij wie ik dus recht heb op de wettelijke garantie.
Overigens is Apple niet de enige computerfabrikant die dit soort streken uithaalt. Dell kan er ook wat van. Zelfs na een hele reeks verloren rechtszaken tegen HCC, blijven ze koppig vasthouden aan hun garantie van één jaar.
Hoe nu je recht te halen? Het enige wat je in het geval van Apple of Dell kunt ondernemen, is de gang naar de rechter. Maar geen consument die dat doet. Al die tijd en moeite – het sop is de kool niet waard. Wat dan? Mijn advies: koop je pc bij één van de driehonderd winkels die is aangesloten bij de Brancheorganisatie Nederlandse Computerwinkels. Dan kun je als consument in ieder geval je recht halen bij de onafhankelijke Geschillencommissie Computers.
Maar wie per sé zo’n hippe iMac wil, staat voor de keuze: slikken of stikken. Ik heb inmiddels geslikt, maar de kwestie irriteert me eerlijk gezegd nog steeds. Dat maakt het extra irritant te zien hoe Apple goede sier maakt door sporadisch iets te doen voor een individuele consument.
Zo had een Amerikaan voor de zoveelste keer problemen met zijn iPod. Hij besloot Apple-baas Steve Jobs een mail te sturen en kreeg prompt een nieuwe iPod. Gratis. Op Digg raken de lemmingen niet uitgesproken over deze geweldige service. Zoveel domme, arrogante onwetendheid, je zou er bijna een slappe plasser van krijgen.
