Ach ja, de horeca. Obers, buigend als knipmessen. Maar niet heus, want uiteindelijk is het altijd weer de consument die bereidwillig bukt om eens goed genomen te worden.

Ja, hallo? Spreek ik met de heer Rutte? Momentje hoor, want de intercom van uw Torentje doet raar. Hier Henk. Wat zegt u? Nee, Henk. Uit Appingedam.

De bliksemcarrière van de nu 19-jarige Lucas van Lippe-Biesterfeld, de slungelachtige kleinzoon van Pieter van Vollenhoven. Op zijn achttiende al officier, na amper een jaar op de Koninklijke Militaire Academie (KMA).

Oekraïne is weer eens teleurgesteld. Ja, voor de zoveelste keer. We zullen onszelf rekenschap moeten geven van de gevolgen.

De afgelopen weken heb ik dan ook uitvoerig gereflecteerd op mijn rol voor, tijdens en na mijn eigen handelen. Ik heb de vraag ‘Mark, wat herinner jij je nu eigenlijk van deze casus?’ heel actief bij mezelf neergelegd.

Half twee 's nachts. Ik loop in mijn eentje over straat, onderweg naar het busstation, na afloop van een feestje. Een twintigtal meters voor me loopt een jonge vrouw, ook alleen. Haar hakken tikken op de stenen.

Al die deskundologen op tv, de zelfbenoemde experts. Is er nog iets waarvan ze géén verstand hebben? Ja, de dood. Want wat valt er te vertellen over de dood?

Vraag me niet hoe, maar ik heb het eindrapport over de kwestie Derksen in handen, opgesteld door de hoofdofficier van het parket Noord-Nederland van het Openbaar Ministerie.

Als er iets misgaat in Nederland, dan is dat nooit een probleem, want hier houden we altijd iemand verantwoordelijk. De ene keer is dat Sigrid Kaag, Mark Rutte of Hugo de Jonge.