Laten we eerlijk zijn: Nederland is geen natuurgebied. Nederland is een spreadsheet, een bouwtekening, een parkeerplaats met een slagboom die niet werkt. We hebben geen wildernis, we hebben recreatiegebieden. Geen bossen, maar aangelegde bomenrijen met een ANWB-bord erbij. We hebben duinen die we met bulldozers in vorm moeten houden. Polders die zonder pompen binnen een week weer moeras worden. Onze ‘natuur’ is een tuin. Het enige verschil tussen een weiland en een huis is de bestemming in het bestemmingsplan.
En waar heeft het ons gebracht? Nog steeds zitten we opgescheept met die eeuwige stikstofcrisis. En nog steeds houden we vast aan het krankzinnige idee dat we natuur moeten behouden in een land dat zich met elke vierkante meter verzet tegen dat idee. Dan denk ik: we kunnen het onszelf zo veel makkelijker maken. Als al die verstoorde biotopen ons zo veel last bezorgen, waarom kappen we er dan gewoon niet mee? Helemaal. Volledig.
Stel je voor. Een Nederland zonder natuur. Geen stikstofprobleem meer, want geen natuur die er last van heeft. Geen milieuactivisten meer die zich vastlijmen aan de A12, want geen natuur meer om te beschermen. Geen gezeur meer over wolven die dingen doen die niet in het bestemmingsplan passen. Eindelijk een Nederland zoals het behoort te zijn. Een strak betegelde natie, met ruimte voor de dingen die er echt toe doen: distributiecentra, woonwijken, datafarms, parkeerplaatsen. Strak, egaal, praktisch. En vooruit, misschien een enkele fontein voor het visuele genoegen.
Want is dat niet precies wat we al decennia doen, maar dan schoorvoetend? We schuiven met hectares, doen aan ‘compensatie’, alsof een damhert het verschil voelt tussen de plek waar hij gisteren stond en het lapje grond dat hij ervoor terugkrijgt. We noemen een weiland een natuurgebied en doen alsof dat iets anders is dan een pauze in het bouwproces.
Misschien is het tijd om gewoon eerlijk te zijn. Om door te pakken. Geen halve maatregelen meer. Vol gas het beton in. Een landschap als een kantoorruimte: schoon, efficiënt en zonder onverwachte elementen. Eindelijk overzicht zonder al dat groen. Een Nederland dat zich moeiteloos voegt naar spreadsheets en bestemmingsplannen. Alles voorspelbaar.
Wil je natuur? In België en Duitsland kom je erin om. Ardennen, Eiffel, het Zwarte Woud. Dankzij al het extra asfalt in het nieuwe Nederland rijd je daar in recordtijd naartoe. Hoe fijn is dat?
“Ja maar, natuur is toch mooi?” zeggen mensen dan. Ja, op ansichtkaarten. Op documentaires over Canada. Maar Nederland is geen Canada. Nederland is een land waar je op een heldere dag dertig kilometer ver kunt kijken en exact niets natuurlijks ziet. Waar ‘natuur’ betekent dat een wolf zich vergist heeft en de snelweg oversteekt. Misschien moeten we onszelf toestaan om eindelijk, eindelijk eens consequent te zijn. Het probleem oplossen door het probleem weg te nemen. Zijn we in één keer van al het stikstofgezeik af.
