Ik vat het even samen voor alle 2,6 miljoen Nederlandse huishoudens mét zonnepanelen. Kijk, het zit zo.

Deze maand gaat de oorlog in Oekraïne zijn derde jaar in. En plots roeren westerse militaire bobo’s zich in de media. Goed georkestreerd en allen met dezelfde boodschap. We moeten ons voorbereiden op een gewapend conflict met Rusland.

Elke ochtend even de dood in de ogen kijken. Binnenkort kan het. Gewoon, in je badkamer, tijdens het tandenpoetsen.

O jee, Nederlandse tieners behoren tot de slechtste lezers van de EU. Hun leesvaardigheid is beneden alle peil, omdat ze nauwelijks nog een boek lezen. Immers, wie niet leest, die léért ook niet lezen - en dus ook niet logisch nadenken. Tenminste, zo zien wij ouderen dat.

Wat een nieuwe accu dan kostte? Welnu, 56.000 dollar. Kyle moest even gaan liggen toen hij dat bedrag hoorde. Duizend euro méér dan de nieuwwaarde van de auto.

Avond. Bank. Een nieuw jaar. We kijken de eerste aflevering van een of andere achtdelige serie.
“Misschien word ik oud,” mompel ik, “maar waarom appt iedereen altijd zo snel op tv?”

Begin dit jaar las ik een interview met Michael Goss, een Amerikaanse veteraan. Hoe hij in Irak bij een checkpoint, een dag na een zelfmoordaanslag, het vuur opende op enkele schimmen in de nacht. Het bleek een Iraakse familie op de vlucht voor geweld.

Wij mannen falen massaal, vooral tussen de lakens. Daar troeft sinds kort de Satisfyer ons af, nu al de populairste vibrator ooit. Zo te halen bij Hema, Etos of Kruidvat, want het wulps ontworpen seksspeeltje ziet er allesbehalve uit als een rammelende Tarzan.

Goed nieuws! Nog even en alle Nederlanders krijgen te maken met permanente en grootschalige digitale surveillance.

Ik hoor politici steeds maar weer roepen dat het koningshuis “niet meer van deze tijd is.” Een bewering waarover ik graag een momentje mag nadenken. Want hoezo dan?