Wind kost niets, zeggen ze wel eens, maar dat is een leugen. Wind kost enkel geld. Kijk maar naar onze oosterburen. Deze week werd bekend dat Duitse windmolenparken op zee niet alleen kampen met storingen, ze kunnen voorlopig ook niet worden aangesloten aan het stroomnet op het vasteland.
Nou, daar zijn we dan mooi klaar mee, want ook Nederland is gestart met de bouw van grote windparken op zee. Ze zijn onderdeel van het Energieakkoord dat het kabinet vorig jaar sloot. Aanvankelijk zouden deze windparken op zee de belastingbetaler de komende tien jaar 3,7 miljard euro kosten. Na een brandbrief van elf wetenschappers, gevolgd door vragen van de Tweede Kamer werd dit bedrag door het kabinet naar boven bijgesteld tot 14 miljard, en wat later tot 18 miljard. Rijst de vraag: wat krijgen u en ik terug voor die 18 miljard? In ieder geval geen vermindering van de CO2-uitstoot wereldwijd, want het fabriceren van een windmolen kost meer energie dan deze ooit zal opleveren. Een windmolen op zee is namelijk na vijftien jaar al aan vervanging toe.
Maakt windenergie ons dan minder afhankelijk in onze energievoorziening? Ook niet. De EU importeert een derde van haar totale energiebehoefte uit Rusland. Van deze behoefte neemt windenergie een paar tienden van procenten in beslag. Zware industrie draait nu eenmaal niet op elektra, en de meeste auto’s ook niet. Elektriciteit beslaat slechts 18 procent van ons totale energieverbruik.
Ja maar, hoor ik u mompelen: „ik lees zo vaak dat één windmolen voorziet in de stroomvoorziening van drieduizend huishoudens.” Ja, in theorie. In werkelijkheid moet je dat getal delen door vier. Die stroomvoorziening voor drieduizend huishoudens is namelijk het maximum dat zo’n windmolen theoretisch kan opleveren bij windkracht 8. Net zoals een auto in de praktijk ook nooit 1 op 24 rijdt, zoals de fabrikant beweert. Trek de vergelijking met windmolens door en uw wagen rijdt niet 1 op 24, maar 1 op 6.
Waarom we hier zo weinig over horen? Nou, bijvoorbeeld omdat energiebedrijf Eneco gemeenten in Noord-Holland 750.000 euro zwijggeld betaalt, in ruil voor de belofte zich twintig jaar lang niet negatief uit te laten over windparken op zee. Bloemendaal en Zandvoort zijn al akkoord. Nou, dan weet je het wel. Er moeten weer eens subsidies worden veiliggesteld voor een compleet onrendabel product. Geen wonder dat ze in Duitsland deze windhandel die grüne Lüge noemen. Wind kost niets. Nou ja, 18 miljard. Maar dan heb je ook niets.
