Dag Trijntje. Hier Koelman. Meer dan 200.000 Likes op Facebook, in één avond. Wie had dat gedacht? Jij niet, niemand niet, denk ik. Toch? Nee, dat is niet helemaal waar. Ik wel namelijk, want ik heb je een handje geholpen.
Ik las over je oproep tot ‘liken’ en mijn eerste gedachte was: BN’ers zijn ook allemaal hetzelfde. Hun hoofd op tv is het enige wat telt. Het stemde me droevig. We leven in een land waar we één miljard bezuinigen op Ontwikkelingshulp en vervolgens 18,5 miljoen inzamelen voor een goed gevoel. Ziek vond ik het.
Maar jouw oproep was anders, Trijntje. Ik bezocht je Facebook fanpage en las: “voor elke ‘like’ op mijn sociale media betaal ik € 1! Aan giro 555. Dus like like like!!!” Dat vond ik zo tof! Al die uitroeptekens, je schreeuwde het bijna uit. Hoe meer ‘likes’ hoe liever! Toen wist ik het zeker. Trijntje doet het niet voor zichzelf, ze wil gewoon zoveel mogelijk geld aan die arme Filippijnen geven.
Dat was mijn insteek voor de online zoekactie die volgde: jou aan zoveel mogelijk likes helpen. Als een waanzinnige struinde ik het internet af. Ik wist dat het mogelijk was. Twitter-volgers koop je namelijk gewoon via internet, als je dat wilt. En Facebook-likes ook. Uiteindelijk kwam ik terecht op een Russische website. Ze hebben me daar enorm gematst: 200.000 likes voor slechts 499 dollar. Het was hun complete bestand. En ook zij deden dat om die arme Filippijnen te helpen, vergeet dat niet.
Daarom irriteert het me mateloos dat jij bij nader inzien geen twee ton wilt storten op giro 555. Onbegrijpelijk. Je zei nog zo: “tenslotte gaat het niet om mij maar om de slachtoffers van de ramp.” Ja, je beloofde “gul” te zullen geven. Maar hoeveel, dat zeg dan je dan weer niet, want dat is privé. Hoezo privé? Is dit je dank voor alle free publicity die ik je heb bezorgd? Je was zelfs met je hoofd op het NOS-journaal. Ik trok verdulleme in één etmaal eigenhandig je comateuze carrière weer vlot, dame! Is dat geen twee ton waard? Je was toch van plan de hoogte van je donatie af te laten hangen van de hoeveelheid aandacht die je zou krijgen? Nou dan!
Ik ben er kapot van. Ben ik hier dan de enige die wérkelijk iets probeert te doen aan andermans leed? Trijntje, ik heb er recht op te weten wat mijn gift van 499 dollar uiteindelijk heeft opgebracht. Ik meen het. Denk je dat ik jóúw weldoener ben? Het gaat hier niet om jou – het gaat om de slachtoffers van die ramp. Je wordt bedankt.
