Geert de gelukszoeker

Wilders is op missie in Perth, Australië. Onze gelukszoeker woonde daar als eregast de oprichting bij van de Australian Liberty Alliance. De ALA is de partij van Deborah en Anthony Robinson. Deborah wordt partijleider. Anthony, cosmetisch chirurg en directeur van een aantal privéklinieken, is de geldkraan. De ALA is tegen moslims, tegen euthanasie, tegen abortus en tegen het homohuwelijk.

Die Geert. Kan hij zijn energie niet beter in Nederland steken? In Australië is één procent van de bevolking moslim, en echt meer zal het daar niet worden. Dus wat heeft hij nu te zoeken aan de andere kant van de aardbol? Het antwoord is simpel: geld. De partijkas van de PVV is namelijk al een tijdje leeg. Hoe dat komt? In tegenstelling tot alle andere politieke partijen, telt de PVV slechts één lid: Geert Wilders. Zelfs zijn Kamerleden zijn geen lid van de PVV.

Zo kan Geert de ledenvergadering van de PVV (waar de partijkoers wordt bepaald) in zijn eentje houden. Op het toilet, in bed of onder de douche. Geert zit voor, Geert notuleert en Geert stemt. Dat is hartstikke handig qua besluitvorming, want hij is het altijd voor de volle honderd procent met zichzelf eens. Dus dat belooft wat, nu de PVV richting veertig zetels gaat in de peilingen. Geert mag weer dromen: stel dat hij 76 zetels scoort in de Tweede Kamer. Dan kan de PVV in haar eentje regeren. Of beter gezegd: Geert in zijn eentje. Dan is Nederland vier jaar lang een dictatuur. Tot zover het grote voordeel van een partij zonder leden.

Dan nu het nadeel: geen leden betekent geen inkomsten uit contributie en geen aanvullende subsidie van het Rijk, want daarvoor dien je als partij minimaal duizend leden te hebben. Dus is Geert afhankelijk van de gulle giften van weldoeners en sympathisanten. Maar in eigen land krijgt hij veel te weinig geld. Daarom beproeft hij zijn geluk elders. Tot voor kort in de Verenigde Staten. Daar betaalde de rijke joodse lobby de rekening van zijn advocaat Moszkowicz, die naar verluidt een half miljoen euro bedroeg. Een bedankje voor het feit dat Geert altijd zo lekker fel pro-Israël is. Maar daar bleef het bij.

Dus nu zoekt hij zijn financiële geluk in Australië. Daarom is Geert eregast bij de oprichting van een partij die tegen euthanasie en tegen het homohuwelijk is. Niet dat hij dat ook is, maar het chequeboekje van die stinkend rijke cosmetisch chirurg, die zijn verveelde echtgenote een speeltje geeft in de vorm van een politieke partij, maakt veel goed. Follow the money. Geert de gelukszoeker; hij neemt de vlucht naar al die landen waar geld op hem wacht. Welbeschouwd maakt dat hem tot het prototype van de economische vluchteling.

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Hij werkt voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!