Landgenoten!

Landgenoten! Ik heb de opdracht en het voorrecht om namens mijn moeder tot u te mogen spreken. Zij betreurt alle commotie rondom de onderhoudskosten van haar plezierjacht De Groene Draeck. Deze zijn inmiddels opgelopen tot 100.000 euro per jaar aan belastinggelden. Vele burgers spreken er schande van, al was het maar omdat mama op jaarbasis slechts een luttele honderd uur op het water doorbrengt.

Zij heeft mij daarom gevraagd, u de volgende overdenking mee te geven: geen land vaart er wel bij als burgers enkel gericht zijn op zelfzucht en eigen gewin. Heeft het Huis van Oranje-Nassau in de tweehonderd jaar die achter ons liggen, ooit vergeefs een beroep op uw voorouders gedaan? Neen! Ook in tijden waarin soberheid geboden was, waren uw voorvaderen op de meest liefdevolle wijze een fantastische financiële steun voor ons. Tot op de dag van vandaag bevestigt deze trouw het verbond tussen het Nederlandse volk en het Koningshuis. Dankzij uw gulle giften heeft mijn familie in twee eeuwen tijd een vermogen van zo’n 900 miljoen euro op kunnen bouwen.

Uw blijvende financiële nabijheid voelt als een warm bad en bevestigt ons geloof in onze eigenwaarde. Neem bijvoorbeeld mijn jaarlijkse uitkering van 5,3 miljoen euro. Of de 9 ton voor mijn innemende echtgenote Máxima. Of de 1,4 miljoen voor mama. Of de 1,2 miljoen euro die mijn lieve Amalia vanaf haar achttiende zal mogen ontvangen. Plus natuurlijk de 26,8 miljoen voor de uitvoering van mijn functie. Elk jaar weer voelt het Huis van Oranje-Nassau zich gedragen door deze overweldigende blijken van diepe genegenheid!

Maar mama en ik weten ook: de wereld is verre van perfect. Via woord en beeld worden wij geïnformeerd over werkloosheid en ellende. Er is zo veel onrecht en menselijk lijden dat het ons soms door de ziel snijdt. Dan lezen we over de 1,25 miljoen Nederlanders die, volgens recente statistieken, in armoede leven. Voor hen geen warmte en weldaad, maar enkel stil lijden. Welk een beproeving, want eenmaal arm betekent vaak blijvend arm.

Omgekeerd werkt het echter net zo. Eenmaal rijk betekent vaak blijvend rijk. Daar kan ik als uw vorst niets aan veranderen. Nederland mag dan het duurste Koningshuis van West-Europa hebben, maar daar krijgt u veel voor terug. Als tegenprestatie ontvangt u mijn getrouwe toewijding. Niet alleen in de vorm van koekhappen en spijkerpoepen, maar zeker en vooral ook toiletpotgooien en een pilsje drinken ten dienste van de gemeenschap, met alle kracht die mij gegeven is. Kortom, alles wat een goed Koning verschuldigd is te doen. En af en toe natuurlijk een stukje varen, qua watermanagement. Tenminste, zolang die ton aan onderhoudskosten van De Groene Draeck naar behoren wordt vergoed.

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Ik werk voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!