Rutte moordenaar!

Het is om depressief van te worden. Vorig jaar pleegden 1854 Nederlanders zelfmoord. Daarmee steeg het aantal zelfdodingen voor het zesde achtereenvolgende jaar. Nooit eerder maakten zoveel personen een einde aan hun leven.

En hopla, daar ging het los op sociale media en websites als NuJij.nl, in ongekende felheid. Als een enorm vliegwiel dat langzaam op gang komt, maar dan ook niet meer stopt: „Het ligt aan de politiek en nergens anders aan!” Daar zijn bijna alle reageerders het over eens: „Dat krijg je met die fijne regering van nu!” want „dit kabinet gaat al jaren over lijken!” Een ander weet precies wat ons te wachten staat: „Eind van de maand krijgt Nederland te horen dat het aantal werklozen gedaald is. Niet gek als een groot aantal van hen er voor kiest om op deze manier een einde aan hun uitzichtloze situatie te maken!” Instemming alom: „Het is gewoon moord door Den Haag. Zelfmoord is geen zelfmoord meer tegenwoordig, maar zelfbevrijding.” Daarna volgt de samenvatting: „Rutte moordenaar!”

Andere politiek gefrustreerden zien een groter verband dan enkel de Haagse kaasstolp: „De EU brengt vrede en welvaart, ja ja, vandaar.” Natuurlijk is er ook duiding van gelovigen („wij moeten terug naar de bron: de Here God”) en een enkele macrobioot die suïcide per definitie wijt aan „intolerantie voor bepaalde voeding, maar daar wil de medische wereld niets van weten.”

Al die reageerders. Toch knap dat elk van hen precies weet waarom al die Nederlanders zelfmoord pleegden. Hoe komen ze aan die kennis? Aan de suïcide-plegers kunnen ze het niet meer vragen, dus het kan niet anders of ze hebben in 2013 massaal exit-gesprekken langs het spoor en op hoge gebouwen gehouden. In ploegendienst, de klok rond. Met nachtkijker en notitieblok in de hand. Dat zal nooit 1854 verslagen hebben opgeleverd, maar voor de enkeling die hen te snel af was, huurden ze gewoon Derek Ogilvie in. Ook moeten reageerders honderden afscheidsbrieven in hun bezit hebben. Krabbeltjes, steeds met één constante: Mark Rutte. „Niet schrikken zoonlief, maar ik hang in het trappenhuis. Nu papa de duizend euro niet meer krijgt, die premier Rutte hem tijdens de vorige verkiezingscampagne heeft beloofd, zag hij geen andere uitweg. Oh ja, mama is er vandoor met ome Kees.”

De waarheid is: dat zoveel Nederlanders vorig jaar zelfmoord pleegden, interesseert reageerders geen ene ruk. Ze gebruiken het nieuwsfeit enkel voor het uitventen van het eigen gelijk. Eigenlijk snap ik best wel dat 1854 Nederlanders niet in een dergelijk land willen leven. *spoorboekje pakt*

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Hij werkt voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!