
De honderdvijftig hondjes van Pavlov
Zo gaat dat in de vaderlandse politiek. Niet wat belangrijk is, krijgt de aandacht van Kamerleden - maar datgene wat publiciteit genereert. En dat mag wat kosten.
Zo gaat dat in de vaderlandse politiek. Niet wat belangrijk is, krijgt de aandacht van Kamerleden - maar datgene wat publiciteit genereert. En dat mag wat kosten.
In de Hofvijver nabij de Tweede Kamer is hedenochtend een half leeggelopen opblaasbootje aangetroffen, met daarin een verwarde Bram Moszkowicz.
De natuurlijke leefomgeving van de wolf, beter bekend onder de Latijnse naam Lupus Politicus Opportunis, bevindt zich normaliter op het Binnenhof. Daar leeft het dier in roedels die streng hiërarchisch zijn georganiseerd en worden geleid door een alfamannetje. Zwakke exemplaren worden uit de groep gestoten, zoals deze week gebeurde met een oude demente wolf en zijn kale jong.
Eindelijk licht in de duisternis, zo vlak voor kerst. De Tweede Kamer vroeg het kabinet wat de term ‚participatiesamenleving’ nu concreet inhoudt, want niemand die het weet. Het schriftelijk antwoord telt maar liefst zeven A4’tjes. Altijd een veeg teken, zo’n woordenbrij. Daarom duid ik het even voor u.
Ergert u zich ook zo aan alles wat er mis gaat binnen onze gemeente? Wij van [vul hier de naam van een willekeurige politieke partij in] ook!
Wederom werk dat geen Nederlander wil doen: met de gemeenteraadsverkiezingen voor de deur, kampen politieke partijen met een enorm gebrek aan kandidaat-raadsleden.
Dat is het feest van de democratie. Terwijl de een alle verkiezingsprogramma’s van voor tot achter uitpluist, stemt de ander op Alexander Pechtold omdat hij zo’n lekker kontje heeft. Ik kijk nergens meer van op.