
Een gesprek zónder smartphone, kan dat nog?
Pas als vijf of meer mensen een gesprek voeren, is het oké om even naar je smartphone te grijpen. Let wel, op voorwaarde dat tenminste drie personen luisteren naar degene die iets aan het vertellen is.

Pas als vijf of meer mensen een gesprek voeren, is het oké om even naar je smartphone te grijpen. Let wel, op voorwaarde dat tenminste drie personen luisteren naar degene die iets aan het vertellen is.


Het oude jaar eindigde met de dood. Het zal meer dan tien jaar geleden zijn geweest, dat mijn toenmalige vriendin en ik twee katten adopteerden. Hun baasje heette Fred, een Rotterdammer die terminaal ziek was.

Aanvankelijk leek het me helemaal niets, zo’n peperduur bureau met een motortje erin om de hydraulische hoog-laag besturing te regelen. Op en neer, op en neer - ging ik daar in de praktijk echt gebruik van maken?

Met een pijnlijk gezicht bewoog hij zijn been met daaronder de klomp gevoelloos vlees. Zo moeten die zombies uit The Walking Dead zich voelen. Zijn been achter zich aantrekkend, sjokte de eerstejaars om het salontafeltje heen, onderwijl een diep, grommend geluid makend.

Ik mag hem dan gehaat hebben, maar dat is het niet alleen. Hij is ook mijn vader en ik houd van hem.

De overheid vraagt niet meer naar je geslacht, omdat dat vervelend is voor je gevoel van privacy. Maar de sleepwet is geen enkel probleem.

Hoe vaak klikken we niet op de Like-button zonder het postje daadwerkelijk gelezen of bekeken te hebben, alleen maar om aan onze sociale verplichting te voldoen?

Wat heb je aan surveys wanneer proefpersonen geneigd zijn de sociaal wenselijke antwoorden te geven? Die vraag werpt het boek Everybody Lies op van Seth Stephens-Davidowitz.

Tilburg moet borstvoedingvriendelijk worden, vindt D66. Nu voelen moeders zich niet vrij om in cafés, wijkcentra en andere openbare gelegenheden hun kind openlijk de borst te geven.

Druk zijn, wordt gezien als een goed teken. Het maakt je belangrijk. “Druk is altijd goed hè,” hoor je dan. Want als je het niet druk hebt, dan is er iets mis.

Het is van alle tijden: eerstejaars met hun ziel onder de arm over de campus dolen. Nee, het valt niet mee, zo’n nieuw leven, in een vreemde stad, op een vreemde universiteit. Daarom een paar tips.