
Micro-agressie
Woord van de week: micro-agressie. Ik had er nog nooit van gehoord, maar de term is komen overwaaien uit de Verenigde Staten.
Woord van de week: micro-agressie. Ik had er nog nooit van gehoord, maar de term is komen overwaaien uit de Verenigde Staten.
Stel je toch eens voor: gewoon boem en tweehonderd doden. Wat zal dat voor sommige politici goed nieuws zijn.
Hoe één liefde een mensenleven kan beheersen. Ik zie Herbert al zitten, met zijn opgekropte liefde, 55 jaar lang. Op een stoel naast de telefoon. Op de bank voor de televisie of alleen in bed. Luisterend naar de geluiden op straat.
Zijn hoofd wordt geëist, maar ik vind hem een held: de directeur van de dierentuin van Kopenhagen. Hij liet de anderhalf jaar oude, kerngezonde giraffe Marius met een geweerschot afmaken. Daarna werd het dier voor het oog van publiek en pers in stukken gesneden en aan de leeuwen gevoerd.
Maar wat wensen we elkaar eigenlijk als we „beste wensen” zeggen? Niemand die het weet. Neem maar eens de proef op de som. Als iemand „beste wensen” tegen u zegt, reageer dan met: „O ja? Welke dan?”
Ik kan me het moment niet meer heugen dat de postbode mij een heuse brief heeft doen toekomen. Dat wil zeggen: eentje die niet door een computer is gegenereerd.
Nu, twaalf jaar later, rook ik meer dan ooit tevoren, maar uw product heeft nog steeds niet gedaan wat het belooft. Nog geen rokershoestje kan er van af. Het is een schande. Zo'n sigaret dient meteen te doen wat u belooft.