Wenswachtenden

Woord van de week: wenswachtenden. Ruim 10.000 zorgbehoevende ouderen staan op een wachtlijst, terwijl ze wettelijk gezien direct recht hebben op een plek in een verpleeg- of verzorgingshuis. Zorginstellingen spreken van een maatschappelijk probleem. Maar volgens staatssecretaris Van Rijn (Volksgezondheid) is er niets aan de hand. Zijn ministerie spreekt niet van 10.000 gevallen, maar slechts enkele tientallen.

Die 10.000 bejaarden zijn namelijk ‚wenswachtenden’. Zij wachten omdat ze daar zelf voor kiezen. Zo is bijvoorbeeld een oudere die bij voorkeur naar een verzorgingshuis in de eigen regio wil, een wenswachtende. Dit in tegenstelling tot die andere groep die Van Rijn de ‚actief wachtenden’ noemt. Dat zijn ouderen die zo ver heen zijn dat het allang niet meer uitmaakt in welk verpleeg- of verzorgingshuis ze worden geplaatst, desnoods aan de andere kant van het land. En van hen staan er slechts enkele tientallen op een wachtlijst. Van dat getal moet je dus uitgaan volgens Van Rijn. Actief wachtenden wachten buiten hun wil om, terwijl wenswachtenden dit uit vrije wil doen. Dus waarom hen meenemen in de cijfers?

Volgens welingelichte kringen rondom het kabinet zal de term ‚wenswachtenden’ binnen afzienbare tijd ook door andere ministeries worden gehanteerd. Komende week komt het ministerie van Verkeer en Waterstaat met spectaculair nieuws. Het fileprobleem is opgelost. Want als u in de ochtendspits op de A1 richting Amsterdam in de file staat, doet u dat uit vrije wil. Had u maar ander werk moeten zoeken. Dat maakt u tot een wenswachtende. Er zijn immers genoeg andere snelwegen waar op dat moment geen file staat.

Ook de werkloosheidscijfers dalen in de nieuwe ramingen van het kabinet met enkele honderdduizenden. Werkzoekenden die enkel een baan op eigen niveau willen, worden niet langer meegenomen in de berekeningen. Sociale Zaken telt enkel nog de actief wachtenden die bereid zijn elke functie te accepteren.

Ook het ministerie van Binnenlandse Zaken komt met goed nieuws. Het aantal asielzoekers dat vijf tot tien jaar moet wachten op uitsluitsel is gedaald tot nagenoeg nul. Allemaal wenswachtenden, volgens de verantwoordelijke staatssecretaris. Men had ook voor een asielaanvraag in een ander land kunnen kiezen.

Geen wachtenden meer in de zorg, het fileprobleem opgelost, net als de asielproblematiek en de oplopende werkloosheid. Het kabinet ligt op koers qua invulling van de verkiezingsbeloften. Zijn met deze herdefiniëring alle problemen opgelost? Een woordvoerder van premier Rutte wil niet op de zaken vooruit lopen: „we wachten rustig af.”

Luuk Koelman
Luuk Koelman

Columnist (o.a. voor Nieuwe Revu), ghostwriter en schrijfcoach. Ik werk voor mensen die graag schrijven én voor mensen die liever niet schrijven.

Abonneer je op mijn gratis nieuwsbrief!