Tegenwoordig moet alles ‘smart’ zijn. Van je slimme meter tot en met je slimme haarborstel, slimme broodrooster en slimme condooms aan toe. Ook slimme luiers bestaan al, zodat je het plasje van je koter kunt monitoren.
Ja, jongens en meisjes. Eind jaren tachtig, begin jaren negentig was techniek nog een statussymbool. Een vriend van mij had een beeper. Een apparaatje dat hij elke zaterdagavond in het café pontificaal op de bar legde.
De robotbanen komen eraan. De Amerikaanse ondernemer en presidentskandidaat Andrew Yang speecht er regelmatig over. Hij waarschuwt voor werkloosheid door robots en opteert daarom voor een universeel basisinkomen van duizend dollar per maand voor iedere Amerikaan.
Eenzaamheid? Als je geen relatie met een mens van vlees en bloed hebt, dan begin je toch gewoon een relatie met je technologie?
“Letterlijk onmenselijk,” schrijft iemand in de comments onder het filmpje. Dat gevoel heb ik ook altijd bij de zorgrobot, waar iedereen in ons land zo lyrisch over is.
We bellen niet meer. Een kwart van alle smartphone-gebruikers voert nooit een telefoongesprek, blijkt uit onderzoek. Vooral jongeren hebben er een broertje dood aan om gebeld te worden.