Woord van de week: ‘doomscrolling'. Bijna iedereen schijnt het te doen. Op elk verloren moment van de dag snel even het Covid-19 nieuws checken op je smartphone.

Vroeger was ‘werk’ gewoon een baan. Vervolgens werd werken ‘een carrière’ en tegenwoordig is werk niets minder dan ‘een roeping’.

Vroeger dachten we altijd dat kennis de burger zou verheffen. Daarom werden bijvoorbeeld openbare bibliotheken opgericht: als mensen toegang hebben tot informatie, zo was de redenatie, dan wordt alles beter. Wie meer belezen is, is ook slimmer. En weldenkender.

Soms vraag ik me af wat droeviger is: de overvolle IC’s in ziekenhuizen of de schijnbare achteloosheid waarmee overheden in het ‘vrije’ westen de grondrechten van burgers ontmantelen.

Astrid leeft twee levens. Door de week heeft ze het druk-druk-druk. Belangrijk werk, veel aanzien en deadlines die gehaald moeten worden. Vergaderen, overleggen, enfin, je kent het wel. Maar in het weekend start Astrids andere leven. Dan begint de donkere tunnel.