Het regende op Tweede Paasdag in Hengelo, en dat was niet voor niets. Op het pleintje voor de Onze Lieve Vrouwenkerk onthulde kardinaal Eijk het Monument voor het Seksueel Misbruikte Kind. We zien een Madonna van roestvrij staal, met aan haar voeten, in vrolijk gekleurd glas, twee spelende kinderen en een hondje.
Vanavond op het Willemsplein in Rotterdam én live op tv: The Passion, over de laatste uren van Jezus’ leven en zijn opstanding uit de dood, opnieuw verteld middels hedendaagse Nederlandse popliedjes. Gisteren mocht ik de generale repetitie bijwonen en het was zeer indrukwekkend.
De agenten zijn vertrokken, samen met de schouwarts. De uitvaartverzorger laat nog even op zich wachten. Nu zijn we samen. Lieve mama, wat is er toch met je gebeurd?
Breaking news! In de gemeenteraad van Wassenaar zijn schriftelijke vragen gesteld over de lengte van het geslacht van wethouder Henk de Greef. Tenminste, daar komt het wel op neer.
Dat boerkaverbod, wordt dat nog wat? Nu de Raad van State in een advies aan het kabinet schrijft dat een moslima zelf moet kunnen beslissen of zij een boerka draagt of niet, laait de discussie weer op. Het schijnt nogal een item te zijn.
Dames, opgelet. Vandaag gaan we het hebben over de rimpels in uw decolleté. Dat kan dus echt niet meer, van die verticale slaaplijnen in de ouder wordende huid rondom uw borsten. Geen wonder dat u labiel bent.
Hier Koelman, wederom vanuit de Verenigde Staten. Mijn helikopterpiloot heet Bill. Hij gaat me door de Grand Canyon vliegen. Een 1600 meter diepe kloof waar over de bodem de Colorado River stroomt. Het is even wapperen met de creditcard, maar dan heb je ook wat.
In het vliegtuig had ik als voorbereiding twee Die Hard-films met Bruce Willis gekeken. Ik had er zin in. Vier volle weken figureren in een goedkope B-film, heerlijk!
Tegenwoordig hebben kinderen geen ouders meer; ze hebben personeel. Mama zwoegend op de bakfiets, tegen de wind in. Slagregen op kop. Vóór haar, droog onder een luifeltje, blikt het prinsje verveeld om zich heen.
Mocht ik als hoogbejaarde ooit in een toestand geraken waarin ik louter met voorovergezakt hoofd wat voor me uit pruttel, in concreto; mocht ik ooit dement geraken, gelieve mij te vrijwaren van iedere vorm van contact met de zogenaamde ‘CareClown’.
Beau van Erven Dorens. Het is lief dat hij zijn grenzen niet kent. Gisteren vonden in La Bonbonnière in Maastricht de opnamen plaats van zijn oudejaarsconference. Het was druk bij de kassa, want via twitter was uitgelekt dat Beau betaalt voor zaalvulling: € 22,50 per persoon. De gehele clientèle van de Maastrichtse daklozenopvang bleek plots geïnteresseerd.
Lekker tegen elkaar aan schuren. In mijn tijd heette dat schuifelen. Oh, hoe spannend dat was! Ik kan me één schoolfeest herinneren waar enkel schuifelplaatjes werden gedraaid.