U moet mij op mijn woord geloven

„Beste mensen, hier spreekt uw eigen minister Ivo Opstelten, van Veiligheid en Justitie. Ik begrijp de commotie. Het hele land twijfelt aan mijn verklaring omtrent de verdwenen telefoontap."
„Beste mensen, hier spreekt uw eigen minister Ivo Opstelten, van Veiligheid en Justitie. Ik begrijp de commotie. Het hele land twijfelt aan mijn verklaring omtrent de verdwenen telefoontap."
Oktober 2013: „Pure discriminatie!” De donkere kunstenaar Quinsy Gario haalt bij Pauw & Witteman fel uit naar Zwarte Piet. Hij is al alle grappen over zijn huidskleur meer dan beu.
Dag Trijntje. Hier Koelman. Meer dan 200.000 Likes op Facebook, in één avond. Wie had dat gedacht? Jij niet, niemand niet, denk ik. Toch? Nee, dat is niet helemaal waar. Ik wel namelijk, want ik heb je een handje geholpen.
O jee, ik ben weer eens de gebeten hond. In een opiniestuk op de website De Correspondent hekelt Femke Halsema de afkeer die columnisten hebben van het karakter van politici.
Zo’n lustpil voor vrouwen, ik weet het niet hoor. Vier tot zes uur wachten voordat het pilletje werkt. Het lijkt mij al een ramp om in bed te liggen met een vrouw die eerst een hoofdstuk uit Vijftig tinten grijs moet lezen om in de stemming te komen.
Bonfire is dood. Het paard waarmee Anky van Grunsven voor het eerst olympisch goud won, overleed maandag op de gezegende leeftijd van dertig jaar. Het dier kan terugkijken op een glanzende carrière, las ik ergens. Tsja, het is maar net welke menselijke eigenschappen je een paard toedicht.
De waarheid is: ik heb die decemberochtend de meest verschrikkelijke dingen gedaan. Nu, 31 jaar later, kijk ik met verbijstering terug op deze schandvlek uit mijn leven.
Een broodje eten op een bankje op station Veenendaal-West is drie scholieren duur komen te staan. Ze werden op de bon geslingerd door controlerende Boa’s en kregen elk een boete van 97 euro.
Als je ziet wat er nu allemaal al geprint kan worden in 3D, dan vraag je je af waar dat ophoudt. En wat er in 2033 allemaal mogelijk is.
“Welke gevaren ik loop wanneer ik onder mijn eigen naam reageer? Man man man, wat een vraag! Je kunt in dit land echt niet meer zeggen wat je wérkelijk denkt. Kijk naar Noord-Korea en China. Of neem die bloggers in Iran die onder hun eigen naam schreven."
Wil je een vraag stellen aan een beroemd iemand die net als jij op Facebook zit, maar helaas niet tot je vriendenkring behoort? Facebook geeft je de mogelijkheid.
Dus ploeter ik verder, want wie het tempo niet bijbeent, doet niet meer mee. De informatiestroom is verworden tot een woest kolkende rivier. Ik ben de slaaf van mijn eigen timeline, want Twitter en Facebook wachten op niemand. Ook niet op mij.